Lesmethodes

Wereldwijd zijn er duizenden lesmethodes die worden ingezet om kinderen en jongeren te onderwijzen. De lesmethodes verschillen vaak verschrikkelijk, evenals het doel van deze lesmethodes. Sommige lesmethodes zijn bedoeld om een leerling praktijkgerichte kennis bij te brengen, terwijl andere lesmethodes puur bedoeld zijn voor het uitleggen van theorie. Daarnaast verschillen de lesmethodes per leeftijdsgroep veel. Zo leren de jongste kinderen veel vanuit de praktijk, terwijl jongeren vaker theoretische lesmethodes volgen.

Praktijk en theorie

Er zijn ruwweg twee soorten lesmethodes te vinden: praktische en theoretische lesmethodes. Zoals de naam als zegt, leer je bij een praktische lesmethode de benodigde informatie door dit in de praktijk uit te voeren. Neem bijvoorbeeld een hart. Het doel van de les(sen) is dat je leert hoe een hart eruit ziet en hoe deze werkt. Door modellen van een hart te bekijken kun je leren uit welke onderdelen een hart bestaat. Vervolgens kun je door een echt (varkens)hart te bekijken of animaties van een kloppend hart op te zoeken, bekijken hoe een hart werkt. Zoals de naam theoretisch al zegt, leer je bij een theoretische lesmethode de informatie via theoretische bronnen. Zo kun je over een hart lezen in een lesboek en bekijk je schematische plaatjes van een hart om te weten te komen uit welke onderdelen een hart bestaat.

Waar hierboven praktische en theoretische lesmethodes behoorlijk zwart op wit lijken, gaat het in de praktijk vaak wat anders. Geen enkel kind vindt zelfde manier van leren het prettigste. Om te zorgen dat zoveel mogelijk leerlingen uit dezelfde lesmethode effectief kunnen leren, gebruiken lesmethodes vaak zowel praktische als theoretische onderdelen om zo voor iedere leerling een geschikte methode aan te bieden.

De voor- en nadelen van verschillende lesmethodes

Geen enkel kind is gelijk en geen enkel kind leert op dezelfde manier. Daarom is het ook prettig dat er veel verschillende lesmethodes beschikbaar zijn, zodat er voor ieder kind een geschikte methode te vinden is. Wel moet hierbij gedacht worden aan de grootste groep leerlingen. Het grootste deel van de kinderen en jongeren gaan naar school om te leren. Hier krijgen ze les in groepen, soms van wel dertig kinderen groot. Al deze kinderen krijgen les via dezelfde lesmethode, aangezien het onbetaalbaar is om voor elk kind een eigen lesmethode aan te schaffen. Dit brengt echter wel nadelen met zich mee, aangezien een school vaak kiest voor een lesmethode waarbij zowel het theoretisch als het praktisch vlak zeer belangrijk is. Sommige kinderen hebben echter niet de concentratie om zich op de theorie, waaruit ook belangrijke informatie gehaald moet worden, te concentreren. Hierdoor missen ze een belangrijk deel van de lesstof. Voor deze kinderen bestaan vanzelfsprekend wel volledige, of bijna volledige, praktische lesmethodes. Deze worden echter niet op een reguliere school aangeboden, waardoor deze kinderen van school moet wisselen of thuis onderwezen moeten worden.